Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΤΗΝΟΥ
Η Τήνος του Χθες, του Σήμερα και του Αύριο!
Κατά την αρχαιότητα το νησί ονομαζόταν Οφιούσα, λόγω των πολλών φιδιών που υπήρχαν (κατά μια εκδοχή το όνομα του νησιού προήλθε από τη φοινικική λέξη «ταννόθ» που σημαίνει φίδι), ενώ η παράδοση θέλει τον προστάτη του νησιού, Ποσειδώνα, να διατάζει σμήνη πελαργών για την εξολόθρευσή τους.
Υδρούσσα για τα πολλά και καλά νερά της (ποτάμια, λαγκάδια και πηγές) και Σκορδοφόρος για μια ξεχωριστή ποικιλία σκόρδων που καλλιεργείται ως σήμερα, είναι από τα ονόματα με τα οποία το νησί ήταν γνωστό ώσπου ο Αριστοτέλης το αποκαλεί Τήνο βασισμένος σε ένα μύθο κατά τον οποίο, ο πρώτος οικιστής του, ο ήρωας Τήνος από την Ιωνία της Μ. Ασίας, του δίνει το όνομά του.
Η ιστορία της Τήνου.
Κατά τον 6ο αιώνα π.Χ. Η Τήνος υπόκειται στην Ερυθραία. Όταν οι Αθηναίοι επέκτειναν την κυριαρχία τους στο νησί (μετά το 664 π.Χ.), η Τήνος, κατά την εποχή του αθηναϊκού τυράννου Πεισίστρατος, απέκτησε το Πεισιστρατικό Υδραγωγείο (χτίστηκε το 549-542 π.Χ.) ένα σημαντικό έργο που προμήθευσε τη σημερινή πόλη μέχρι το 1934. Το υδραγωγείο ξεκίνησε στην τοποθεσία Λινοπή
Κατά τον 5ο αιώνα π.Χ. η πόλη μεταφέρθηκε στον τόπο της σημερινής Χώρας και είχε σημαντικές σχέσεις με το νησί και την υπόλοιπη Ελλάδα. Κατά την περίοδο από τον 3ο αιώνα π.Χ. έως τον 3ο αι. μ.Χ. ο ναός του Ποσειδώνα και της Αμφιτρίτης άνθισαν στην παραθαλάσσια περιοχή Κιόνια, δυτικά της σημερινής πόλης. Σύμφωνα με τον Στράβωνα ο ναός άξιζε σε μια θεά. Ο Διόνυσος και ο Ποσειδώνας λατρεύονταν κυρίως κατά την Προχριστιανική περίοδο στο νησί. Ο ναός του πρώτου ανεγέρθηκε στον χώρο όπου βρίσκεται σήμερα ο καθεδρικός ναός της Ευαγγελίστριας.
Οι ανασκαφές του ναού του Ποσειδώνα πραγματοποιήθηκαν από τους Βέλγους αρχαιολόγους H.Demoulin το 1902 και P.Graindor το 1905, οι οποίες έφεραν στο φως τον κατεστραμμένο ναό, τα προπύλαιά του, το βωμό, τις βάσεις αγαλμάτων, τα υδραγωγεία, τα λουτρά και έναν λευκό μαρμάρινο ηλιακό δίσκο από τον Ανδρόνικο της Μακεδονίας. Η ακριβής ημερομηνία ίδρυσης του ναού είναι άγνωστη και τα ευρήματα μέχρι σήμερα δεν προχωρούν περισσότερο από τον 5ο αιώνα π.Χ. Λόγω της λατρείας του Ποσειδώνα, η Τήνος έγινε ένα σημαντικό θρησκευτικό κέντρο, όπως εκείνο της Δήλου και πολλοί προσκυνητές, μετά το μπάνιο και τον καθαρισμό τους στην Τήνο, συνέχιζαν στο νησί του Απόλλωνα. Η Ποσειδωνία ή τα Ποσειδώνια ήταν θρησκευτικές τελετές προς τιμήν του Ποσειδώνα τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο. Κατά τον 3ο αιώνα π.Χ. Ο ναός ξαναχτίστηκε και επεκτάθηκε και εγκαινιάστηκε η λατρεία της Αμφιτρίτης, συζύγου του Ποσειδώνα, ενώ η φήμη του εξαπλώθηκε σε όλη την Ελλάδα μέχρι την Κάτω Ιταλία και τις ακτές της Μικράς Ασίας και της Αφρικής.
Πράγματι, ορισμένες πόλεις αναγνώρισαν το δικαίωμα απαραβίαστου ασύλου εκεί για εκείνους που διώκονται. Ο ναός άνθισε επίσης κατά την περίοδο 200-146 π.Χ. και συνέχισε να λειτουργεί μέχρι τον 4ο αιώνα μ.Χ. όταν, με την ίδρυση του χριστιανισμού στο νησί, καταστράφηκε.
